Beschrijving: Ladoni: geregisseerd door Artour Aristakisian. "Mijn zoontje, ik ben het, jouw vader..." De verteller probeert te communiceren met zijn ongeboren zoon en vertrekt op een reis waar je gezichten ziet van verschijningen van die verschoppelingen, die hun troost vinden door alleen in de schaduw te leven; buiten, maar naast, het politieke en economische systeem; systeem dat het individu doodt en in plaats daarvan massa creëert. Deze verschoppelingen zijn zwervers, kreupelen, gekken, gekken. Zij zijn, in de ogen van de verteller, de enigen die weten wat het betekent om mens te zijn. Ze zijn niet corrupt door de massa of het systeem; ze zijn zo overweldigd door hun waanzin of dromen, dat ze de relatie met de wereld zijn kwijtgeraakt. Ze leven in een eigen wereld en maken zo vrijheid van het systeem mogelijk. Wat ze doen is wachten. Ze wachten stilletjes op de dag dat het koninkrijk van God op aarde zal neerdalen.